Yabancı

-


‘’Yabancıyım Muştik, hangi zamana gidersek gidelim yabancıyım. Kimle beraber olursam olayım, yabancıyım. Kendime yabancıyım. Vücuduma, alışkanlıklarıma, zevklerime yabancıyım. Ben kimim? Başkalarının düşlerinin bir parçasıyım yalnızca. Bir uzuyor, bir kısalıyorum. Devler arasında cüce, cüceler arasında dev oluyorum. Bütün kelimeler ağzıma büyük geliyor. Menülerde yazan yemek adlarının hepsini öğrendim belki, ama sahiden konuşuyor muyum bilmiyorum.Konuşma bile bir oyundur demiştin bir keresinde. Doğru, bak ne zamandır senin gibi konuşuyorum. Bilmediğim bir utanç çeşidi kalmadı neredeyse. Hepsini denedim. Bütün ahlaklarımı yitirdim, Tabiat ile kader arasında kaybolmadım. Ama gene de kayboldum. Belki de sahiden öyledir. Dünya var olmak için değil, kaybolmak içindir. Ben artık kimim, bilmiyorum! Kendimi, kendimde kaybettim. Parça parça dağıldım hayatlara ve şimdi artık parçalar bütünden ağır çekiyor.  Zamanın nasıl geçtiğini biliyorum artık. Benim için perde kapanmadan sahneyi terk etmek istiyorum. Bir piyes kahramanının lafları tükenmemeli. Benimse tükendi. Ne kimseye söylemek istediğim tek bir kelime, ne kimseden duymak istediğim tek bir söz kaldı... Bir muziceydi yaşadığım, ama sonu iyi biten bir mucize var mıdır, bilmiyorum.’’




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kelimeler

-
" Kelimeler ’’ dedi Hikmet, " Kelimeler bazı anlamlara gelmiyor .’’  Başından beri kelimelerle oynamanın onun için tehlikeli bir oyun olduğunun farkındaydı ama hiç vazgeçemedi onlarla oynamaktan.  Hayatına kelimeleri yerleştirip, yerlerini değiştirerek yeni kavramlar çıkardı kendine.  Sonunda kelimelere yenildi, onlarla uğraşmaktan yoruldu. Çünkü kelimeler gerçekten de bazı anlamlara gelmiyordu. Kelimeler bir şeyleri açıklamaya çalışıyor, ancak onların etrafında daire çizmekle yetiniyordu. İnsanı anlaşılamaz ve çaresiz kılıyordu, üstüne üstlük onları suçlu yapıyordu. Ve insan hem anlaşılamaz hem de suçlu hissettiğinde onları kullanmaktan da vazgeçiyordu. En çok da kendine karşı suçlu hissediyor, onların cazibesine kendini kaptırdığı için her seferinde aynı hayal kırıklığını yaşıyordu. Kelimelerin bazı anlamlara gelmediğini bildiği halde aynı oyunları tekrar tekrar oynuyor, yenilmeye doymuyordu.  Hikmet, kelimelerle anlaşılamamanın, onları bu kadar güzel kullandığı ha...
Read more »

bu kelimelerin ne anlama geldiğini tabii ki biliyorum!

-
 Olan biten her şeyden sonra bu konuları seninle konuşmak kendimle konuşmaktan daha kolay. Çünkü sen dünyada beni dinlemeyecek tek kişisin. Dürüst olmak zor, özellikle yanımda sen varken. O yüzden yanımda olmamana seviniyorum. Aramızda mesafe varken zihinlerimiz neredeyse bir olacak kadar yakınlaşıyor. Seni kendiliğinden alıp zihnimin içine sokmak bana kimliksiz zamanlarımı hatırlatıyor. Unutma, diyerek kendime hatırlatmam gerekiyor yanlış bir şey yapmadığımı. Sakin ol, diyorum, her şey senle ilgili değil. Sonra ben de kendimi bu sözlere inandırmaya karar veriyorum. Ya inanmamışsam?  Demiyorum artık, inanıyorum. Gerçek göründüğü kadar basit değilse bile onu çözemeyeceğim kadar karmaşık(mış). O nedenle ben de pembe yara bantları takıyorum duvar çatlaklarına. Zaten bir anlam ifade etmiyorlar, en azından güzel gözüksünler ki ağlarken gülebileyim. Gülerken ağlamayı da başarırsam bu iş tamamdır. Ama o zaman senle konuşmayı da bırakırım çünkü ağlayabilmek için sana ihtiyacım kalmaz....
Read more »

Tuzak

-
Her şey birdenbire olmuştu. Gerçi bir şeylerin birdenbire olması ona göre böyle olaylar için kullanılabilir bir nitelik taşımıyordu. Bir keresinde biri söylemişti, ne diye aşkı bu kadar karmaşık bir şekilde tanımlıyorsun? Birini sürekli özlüyorsan aşık olmuşsundur işte, ben bir keresinde aşık olmuştum. Özlem hissi o kadar yoğundu ki bir türlü geçiremiyordum içimdekini. Belki onu idealize etmişsindir, belki de onda olmasını istediğin veya istemesen de seni her zamankinden çok farklı hissettiren bir şeyler vardır. Yani ihtiyacını duyduğun şey her ne ise onda vardır. Ve öyle bir ana denk gelmiştir ki bir türlü atamazsın aklından. Zaman geçer, onda hissettiğin gibi hissedeceğin kimse çıkmaz karşına. Belki de çıkar da sen görmemekte ısrar edersin. İstemiyorum dedikçe istersin, arzulamıyorum dedikçe arzularsın. Çünkü arzular onları istemediğimiz zaman da belirir. Oralardadır hep zaten, ama kendini bizim bağışıklığımız düştüğü zamanlar gösterir. İhtiyaçlar onları ne kadar uzun süre görmezden ...
Read more »