Yaren Köse

" Kelimeler ’’ dedi Hikmet, " Kelimeler bazı anlamlara gelmiyor .’’  Başından beri kelimelerle oynamanın onun için tehlikeli bir oyun olduğunun farkındaydı ama hiç vazgeçemedi onlarla oynamaktan.  Hayatına kelimeleri yerleştirip, yerlerini değiştirerek yeni kavramlar çıkardı kendine.  Sonunda kelimelere yenildi, onlarla uğraşmaktan yoruldu. Çünkü kelimeler gerçekten de bazı anlamlara gelmiyordu. Kelimeler bir şeyleri açıklamaya çalışıyor, ancak onların etrafında daire çizmekle yetiniyordu. İnsanı anlaşılamaz ve çaresiz kılıyordu, üstüne üstlük onları suçlu yapıyordu. Ve insan hem anlaşılamaz hem de suçlu hissettiğinde onları kullanmaktan da vazgeçiyordu. En çok da kendine karşı suçlu hissediyor, onların cazibesine kendini kaptırdığı için her seferinde aynı hayal kırıklığını yaşıyordu. Kelimelerin bazı anlamlara gelmediğini bildiği halde aynı oyunları tekrar tekrar oynuyor, yenilmeye doymuyordu.  Hikmet, kelimelerle anlaşılamamanın, onları bu kadar güzel kullandığı ha...

‘ ’Yabancıyım Muştik, hangi zamana gidersek gidelim yabancıyım. Kimle beraber olursam olayım, yabancıyım. Kendime yabancıyım. Vücuduma, alışkanlıklarıma, zevklerime yabancıyım. Ben kimim? Başkalarının düşlerinin bir parçasıyım yalnızca. Bir uzuyor, bir kısalıyorum. Devler arasında cüce, cüceler arasında dev oluyorum. Bütün kelimeler ağzıma büyük geliyor. Menülerde yazan yemek adlarının hepsini öğrendim belki, ama sahiden konuşuyor muyum bilmiyorum.Konuşma bile bir oyundur demiştin bir keresinde. Doğru, bak ne zamandır senin gibi konuşuyorum. Bilmediğim bir utanç çeşidi kalmadı neredeyse. Hepsini denedim. Bütün ahlaklarımı yitirdim, Tabiat ile kader arasında kaybolmadım. Ama gene de kayboldum. Belki de sahiden öyledir. Dünya var olmak için değil, kaybolmak içindir. Ben artık kimim, bilmiyorum! Kendimi, kendimde kaybettim. Parça parça dağıldım hayatlara ve şimdi artık parçalar bütünden ağır çekiyor.   Zamanın nasıl geçtiğini biliyorum artık. Benim için perde kapanmadan sahneyi ter...